به گزارش همشهری آنلاین، آزاده محمدحسین سردبیر همشهری محله در یادداشتی در نخستین شماره دور جدید همشهری کوچه تصنیف است: آمدیم؛ در آستانه خزنده و همراه با کاروانی از شایسته کردن که منزلش نوروز» است. هرچند زخم دارد قد این روزها از نیشتر لبالب زهر دعوا ها.
خزنده ولی خاصیتش رویش است و زایش، زندگی کردن است و رُستن. محبوس تیرگی های روزگار نمی ماند لبخند بنفشه، ذاتش فوران ابهام خاک است و شکفتن. بهار می آید و اسفند» با بذر های اسپند بوسیله استقبالش می رود.
ما همچنین رهرو بهاریم. آمدیم تا رویشی دوباره را به نمایش بگذاریم. تابستان بود که رفتیم؛ تندباد دست پاچه از جنس کاغذ» کشتی کوچک برزن»مان را ناجور شکست، ولی صدای زیر مردانه داشتیم به گذر گسستگی بی قرار. ماندیم، جنگیدیم و سرشار از مهر شدیم با بودن تان. دِینی به خشکی امدن گردن مان داشتیم که مقید بودیم بوسیله ادایش؛ دینی از محبت شما همراهان که در روزهای هجران ما، تنهایمان نگذاشتید، پابه پایمان آمدید، تو دنیای غیرکاغذی و لابه لای سطرها و تصاویر دنیای مجازی دنبال مان کردید و همراه مان ماندید.
بوسیله خاطرخواهی شما آمدیم و می مانیم تا مکرر اسطوره بگوییم از برزن ها، روایت کنیم از محله ها، همنشین شویم با همسایه ها و مشت در دست شما، گذر کنیم از دل رویدادها، خاطره ها، خواسته ها و دلخواسته های اهالی تهران» مقصود که بوی خزنده باز بپیچد تو گذرهای قدیمی و پرخاطره و لبخند شکوفه هایش دنج کند بیرونی بومی این ولایت را.
آمدیم تا کنارتان بمانیم. کنارمان بمانید. برای مطالعه این شماره همشهری محله اینجا را کلیک کنید
درباره این سایت